Pielgrzymka to wspaniałe rekolekcje. Przez lata na pielgrzymim szlaku spotykamy zarówno oddanych kościołowi wiernych, osoby nawrócone a także osoby które szukają i chcą uwierzyć w Boga. To indywidualny czas na spotkanie i dawanie prawdziwego dobra.
Dobrem, które my dajemy jest niesienie intencji na Jasną Górę, pomoc naszym braciom i siostrom pielgrzymom, dobre słowo, które codziennie zostawiamy naszym gospodarzom, dawanie świadectwa naszej wiary podczas codziennego marszu oraz wiele innych sytuacji jakie napotkamy na naszym szlaku. Dobrem, które spotykamy, to wsparcie od innych, modlitwa duchowych pielgrzymów, dobre słowo i pomocna dłoń innych pielgrzymów, to noclegi u rodzin które nas przyjmują, woda i kanapki które nam szykują mieszkańcy wsi, w których tylko na kilka minut się zatrzymujemy, aby odpocząć. To także miłe gesty osób, które mijamy po drodze. W dzisiejszym świecie tak bardzo liczą się pieniądze, kariera, sukces, idąc w pielgrzymce przez ten sam świat, możemy go dostrzec z innej strony, ze strony dobra.
Pielgrzymka jest dla wielu miejscem gdzie mogą się podzielić własnymi talentami. Osoby uzdolnione muzycznie są bardzo miło przyjmowane przez poszczególne grupy. Ich śpiew, muzyka ułatwiają stawianie kolejnych kroków. Kolejnym talentem jest służba medyczna. Często studenci a także lekarze, pielęgniarki, które znosząc własne trudy w wolnej chwili zamiast odpoczywać pomagają innym, opatrując obtarcia, podając leki. Ważna jest służba porządkowa, pielgrzymi dzieląc się swoim talentem pomagają nam bezpiecznie kroczyć do Matki.
Dla wielu ludzi pielgrzymka jest także miejscem gdzie spotkali wielu znajomych, przyjaciół a nawet przyszłych małżonków. Niektórzy pielgrzymkę uznają za centrum całego roku, przygotowują się do niej długo a i po zakończeniu przez długi czas żyją tym szczególnym czasem.
Pielgrzymka to także miejsce rozeznania powołania. Dla osób starszych to wspaniały czas dowartościowania, gdzie wspólnie modlą się, wspólnie jedzą , nocują, wędrują z młodymi, to czas integracji międzypokoleniowej. Osoby niepełnosprawne także podczas pielgrzymki wyzbywają się swych ułomności, dzieląc się nimi z pielgrzymami w grupie. Ten czas jest indywidualny ale na pewno potrzebny.